Thursday 8 March 2012

Geestelike weerbaarheid, die weer en kwantumfisika

2011-12-31 00h05



Ja, dit lyk asof ek 'n dag oorgeslaan het, maar ek het nie. Dis die effek van die wagskofte. Ek skryf nou 'n stukkie, dan weer net mooi op nuwejaar.

Ons het die kant van 'n groot laagdrukstelsel gevang, toe het ons afgewyk van ons roeteom veiligheidsredes. Tans is ons op pad na die eiland Tobago, waar ons so oor agt of nege ure sal wees. Ons ry al vir die laaste 36 plus ure op die enjins, die wind is te rof en so ook die see. Die see wat van die kant af kom is die hoofrede vir die koersverandering. Die boot het só gebuig dat hy nou nog sulke onheilige kraakgeluide maak. Dis die paneelwerk binne. Bietjie soos 'n nuwe motorkar nadat mens 'n ent stofpaaie gery het.

Dit sou weer my kookbeurt gewees het, maar Drikus en ek het uitgeruil sodat ek op oujaarsaand kan kook. Nou, met diue weer saam, lyk dit of selfs dit in die weegskaal mag wees. Ons het nie juis baie inligting oor Tobago nie, behalwe vir 'n Boater's Directory van 2009. Sal maar dit deeglik beloer.

Ek hoop ons sal iewers stop naby internet-geriewe. Ons Boater's Directory is maar redelik yl hieroor. Daar is darem cruisers op die BHF kanaal 68 elke oggend 08h00. 'n Mens ssal daar seker inligting kan kry.Die wisselkoers is van die plaaslike geld is so TT6 per US$, effens sterker as die Rand. Dit lyk ook of die plek redelik goedkoop kan wees.

Ek sien uit na 'n bietjie rus. Ek is vol blou kolle soos ekk my gestamp het toe die boot so rondgespring het. Dit lyk asof die ander manne soortgelyk voel. Die see is op die oomblik nog dieselfde, min of meer, as wat ons in die begin van die reis uit Kaapstad gehad het. Mens word regtig fisies moeg van die beweging.
Dit sal darem lekker wees om 'n bier of twee te drink ook. Miskien selfs aan wal gaan eet. Ek kan nie uitmaak of mens moet inklaar by Tobago, of Trinidad self nie. Gelukkig kan ek so effens die toeskouer speel hierdie keer. Net 'n \grap. Dis 'n leerervaring vir my, so ek sal die beste daarvan maak.

Dis moeilik om my emosies op die oomblik te beskryf. 'n Mens het uitgesien na die einde van die reis, vol verwagting oor die nuwe plekke om te ontdek. Nou is dit nog steeds so, behalwe dat die reis nou twee dae langer sal wees en daar nog 'n plek op die kaart is om te ontdek. Ek weet ek sal agterna terugkyk en giggel hieroor, maar nou is daar gemengde gevoelens.

Die Yachtmaster handleiding is vol van hierdie aspek onder die hofie van reisbeplanning. Alternatiewe bestemmings en gebeurlikheidsplanne. 'n Mens is nie almagtig nie en het definitief nie beheer oor die weerpatrone nie. Dis 'n baie interessante oefening in berusting, diep asemhaal en stap vorentoe. Ek reken die effense vlak van uitputting tans speel 'n groot rol in die emosies. Dis 'n belangrike ding om in gedagte te hou by enige reisbeplanning.

Mens vra die vrae rondom die weerstoestande, die gereedheidsvlak en diensbaarheid van die boot, die bevoorrading, navigasiehulpmiddels en reisdokumente. En op die ou end is die geestestoestand van die bemanning die bepalende faktor. Daar is 'n artikel in die Yachting Monthly-tydskrif van Oktober 2011 hieroor. Nou voel ek die effekte van al hierdie dinge aan my ie lyf. Letterlik. En dis nie iets om af te lag nie. Die artikel beskryf nogal mooi en in eenvoudige terme die newe-effekte van 'n teësinnige of uitgeputte bemanning. Die uitputting maak dat mens ophou dink en dan in 'n reaktiewe denkpatroon verval. Dis 'n resep vir 'n ramp, veral wanneer dit kom by besluite oor die weer. Weerstoestande op hierdie skaal het 'n drie tot vyf dae effek. Dit kan die reis en die boot breek. 'n Stukkie ervaring, geskep uit 'n realiteit wat in uitputting gebore is, wat 'n boot breek. Spookstorie?

Gaan lees weer “What the Bleep do We Know Anyway?” Die werklikheid word geskep deur die individu se geestesbeeld. Daar is 'n aanduiding dat die geetsebeeld selfs 'n effek het in die kwantum-fisika. Die ander sy is natuurlik baie interessant.

Jy kan jou realiteit self bepaal. En dit suiwer deur jou verwysingsraamwerk ooreenkomstig te oriënteer. Die terme “world view,” “beginsels,” “frame of mind,” “principle,” “visie” het almal hierdie in gemeen. Die boek What the Bleep vat dit mooi saam. Eckhard Tolle brei dit uit in sy boek “The Power of Now,” waarin hy 'n betoog lewer om jou verwysingsraamwerk te plooi rondom die belewenis van die “nou.” Nie gister se ervarings, lief en leed nie. Ook nis more se sorge nie. Maak 'n besluit nou en ervaar die vrugte van jou besluit. Miskien dieselfde as What the Bleep, maar uit 'n meer geestelike oogpunt.

Tolle stel voor jy onderdruk jou ego deur dit te ignoreer. Dis nou bietjie soos meditasie en sielrus. Dit gee vir jou kans om jou eie realiteit te skep sonder invloed van jou ego. My vermoede is, uit wat hierdie twee geskrifte sê, dat jou ego jou so moeg maak met spookstories om jou bang te kry dat jy naderhand in die reaktiewe denkwyse verval.

Dis eintlik, na aanleiding van What the Bleep, 'n gevaarlike tostand om in te verkeer, omdat jy nie juis omgee oor wat gebeur nie en dan letterlik jouself in 'n fatale posisie kan plaas. Dis iets om ernstig oor te besin. Ek moes hierdie effekte in ag neem vir die beplanning van Rooivalktoetse op ontplooiing. Dieselfde effekte was daar van toepassing en daar was gereelde gevalle van personeelprobleme totdat ons hierdie karakterisitek van die mens se psige begin verstaan het. Ek het dit ook in Nigerië gesien onder die kontrakteurs uit Europa.
'n Gebalanseerde lewenstyl het natuurlik ook 'n groot invloed. Dit kon ek mooi duidelik sien uit die gedragspatrone van die Engelse expats daar in Nigerië. 'n Lae geestelike weerbaarheid as gevolg van, na my mening, lae geestelike morele waardes, gekoppel aan 'n lui-lekker lewenstyl en hoë vlakke van onfiksheid. Dan is daar binne twee maande moeilikheid.

So, dis basies 'n goeie idee om 'n slag te stop. Al kos dit ons twee dae ekstra. Ons kry kans om weer ons voete op moeder-aarde se vaste grond te sit. Ek hoop regtig dat daar nie 'n deurmekaarspul, of liewer 'n laksheid, sal wees met die doeane, immigrasie en hawebeheer soos op St Helena nie.
Maar miskien is ons teen hierdie tyd al sterk genoeg om dit te kan hanteer.


Authored by Johan Zietsman
Last updated on 2012-12-12

No comments:

Post a Comment